Schotland 2019, dag 9 - 11 augustus

11 augustus 2019 - Finstown, Verenigd Koninkrijk

Terwijl Sabine in ons reisboek ligt te lezen waar we morgen eventueel gaan wandelen, begin ik met het verslag van vandaag op haar telefoon. De mijne is een soort van dood, slaat  steeds uit en aan, geeft aan dat de ui (uien?)  app is gestopt, leidt een geheel eigen leven, heeft een Wi-Fi knop die half vast hangt ( en dan weer niet tot de ui app begint te protesteren) , wil ook niet dat je aan de Bluetooth zit en wil soms wel en dan weer niet de mobiele gegevens aanzetten. Met tussenpozen doet ie het en het is dat ik met de jaren niet alleen wijzer maar ook geduldiger ben geworden, dat ie nog geen vliegcursus door het raam heeft gehad.

Maar goed, dat ter zijde. Na een warme douche vandaag en een lekker ontbijtje met yoghurt,  muesli  en toast, vetrokken  we  in een enorme wind naar onze eerste bezienswaardigheid: de Broch of Gurness. 

20190811_102755

We doen een rondje historic  Scotland  met onze explorerpass vandaag. Bij deze Broch kregen we informatie over hoe een Broch er hoogstwaarschijnlijk uit heeft gezien. Vooral het dak is een mysterie. Daar hadden wij natuurlijk 1001 vragen over. Waarschijnlijk werd het dak gevlochten van een bepaalde plant. Dit zodat de rook van het vuur erdoorheen kon worden gefilterd. We zijn er nu ook achter dat de daken van nieuwere stenen gebouwen gewoon mee verhuisd werden. Dit verklaart waarom we steeds ruïnes zien waar geen stukje dak meer op zit. Na deze indrukwekkende stapel stenen bezichtigd te hebben, de nodige Jan van Genten weer bewonderd te hebben en blij te zijn dat we niet waren weggewaaid, stapten we in de auto op weg naar ons tweede punt: Brough of Birsay.

We boften want het was laag tij en we konden het eiland op. De Brough van Birsay is een stapel stenen. Welke o.a. een huis en een kerk markeren . De zee was ook behoorlijk indrukwekkend (zie filmpje) en natuurlijk schee mijn telefoon er mee uit. 

Hierna zijn we naar een tea house gegaan voor een warme chocolademelk. 

Daarna door naar Skara Brae. Alweer een stapel stenen, maar wel een hele bijzondere. Skara Brae is een nederzetting waarvan de oudste woningen dateren van 3100 voor Christus (de oudste in Europa). Omdat deze nederzetting tot 1850 onder de grond verstopt is geweest, is het behoorlijk goed bewaard gebleven. Het prehistorische dorp geeft een duidelijk beeld van hoe men leefde in de steentijd. Het bijzondere is dat er versierde voorwerpen zijn gevonden waarvan men geen idee heeft waarvoor het heeft gediend. Bij deze bezichtiging hoorde ook een bezichtiging van Skaill House. Hier woonde de rijke man die na de storm in 1850 de eerste delen van Skara Brae mocht aanschouwen en er voor zorgde dat Skara Brae werd ontdekt. Voor ons had dit huis niet zo gehoeven. 

20190811_13384820190811_133715

Vervolgens zijn we weer in de auto gesprongen voor het bezoek aan Maeshowe Chambered Cairn. We hadden om 3 uur een reservering staan voor de bezichtiging.  Na ons gemeld te hebben, een theetje te hebben gedronken en een sanitaire stop te hebben gemaakt, zijn we met de bus naar Maeshowe gebracht. Daar mochten we naar binnen. Maeshowe is ook 3000 jaar oud. Het is een graftombe met een bijzondere ligging, want op de kortste dag van het jaar (dan is er op Orkney maar 6 uur licht), 21 december, schijnt (indien de zon schijnt) de zon precies van achter het eiland Hoy langst de grafkamer in waardoor deze een oranje gloed krijgt. Helaas ontdekten een aantal vikingen dit graf bij toeval met slecht weer. Ze hebben het geopend, de cadeaus voor de doden en de botten van de doden naar buiten  gegooid en met elkaar geschreven en  getekend  in de tombe. . Later hebben archeologen het dak eraf gehaald. Nu zit dat er weer op. Na deze leuke en ietwat claustrofobische ervaring gingen we naar de standing stones of Stenness gevolgd door een bezoek aan de Ring of Brodgar (stenencirkel). Hierna hebben we lekker gegeten bij het Standing Stones hotel. 

20190811_16443820190811_161259

Het was een kei van een dag.

Foto’s

1 Reactie

  1. Anja:
    12 augustus 2019
    Dus toch gevonden! Wat een schitterend verhaal!