Schotland 2019, dag 4 - 6 augustus

Vanmorgen vroeg werden we wakker en de zon scheen vrolijk door het gordijn. Bij het openen van het gordijn bij de deur bleek dat het toch nog wel een regenachtige dag zou kunnen gaan worden.

Na heerlijk gedoucht te hebben en een heerlijk ontbijt van alpro met blauwe bessen en granola, gingen we ons klaar maken voor deze dag. Sabine besloot de camera niet mee te nemen, want we gingen naar een archeologische plek genaamd Jarlshof, een vuurtoren en een kasteel. Daarbij komt dat mijn camera standaard mee is. Na het ontbijt zijn we eerst gaan tanken om vervolgens een uurtje door te rijden naar Jarlshof, Sumburgh. Vlak voor we ons eindpunt bereikt hadden zagen we een vliegveld. Langs de weg stonden borden met pas op vliegtuig, gevolgd door borden met als de lichten branden moet je stoppen, alsof we een soort onbewaakte overgang tegemoet gingen. Al vrij snel kwamen we er achter dat we (bij het betreden van de landingsbaan) een vliegveld doorkruisten. 

Toen we net bij Jarlshof hadden geparkeerd begon het te regenen. Maar daar zitten wij niet mee. Dus zijn we uitgestapt en hebben we een kaart gekocht en zijn we onze tocht door de historie en ruïnes van Jarlshof gestart. Na met z'n tweeën en een vrolijk pratend apparaat te zijn gestart, liepen we met een half uur zeiknat, tussen drie buslichtingen toeristen. We werden tussendoor ook flink afgeleid door alle vogels en ook helikopters om ons heen.  Ik had al een Tammie Norie gezien. Dat is heel bijzonder want over een dag of 4 zijn ze  allemaal naar zee vertrokken. 

Hierna hebben we onze weg vervolgd naar de vuurtoren. Over de eerste single track road. Inmiddels was het droog en zag Sabine ook een Tammie Norie. Ik had me dus niet vergist. Hier kwam de grote wisseltruc met de lenzen, de kleine lens werd vervangen door de grote lens. Na heel wat geklungel met een lens over een muurtje, lukte het Sabine die wel 5 centimeter langer is dan ik, om er één op de gevoelige plaat vast te leggen. Nog geen 100 meter verder bleken er nog meer te zitten. Die iets makkelijker te fotograferen waren, zelfs met de telefoon. Dit was het moment waarop Sabine spijt had van het feit dat de andere camera nog in het huisje lag.

Bij de auto hebben we lekker een broodje ei gegeten en een kopje thee gedronken. Daarna gingen we op weg naar St Ninians Ilse. 

Na een prachtige rit over het vliegveld, opnieuw. Kwamen we na ongeveer een half uur aan op St Ninians Beach. Het eiland wordt verbonden met het vaste land door middel van het strand. Hier hadden we een broodje kaas mee in de hand en zijn we gaan lopen. We kwamen alweer een zeehond tegen en een zeekoet. Vervolgens konden we onze wandeling op het eiland tussen de schapen (het eiland werd tot 1775 bewoond door mensen).

Na deze lekkere wandeling vervolgde we onze weg op de single track road richting Scalloway castle. Scalloway castle hebben we bezichtigd. 

Ondertussen waren we van de buitenlucht best moe geworden  en hadden we ook best trek gekregen, wat maar 1 ding kon betekenen: fish and chips bij Frankie's in Brea! Na een half uur waren we daar. Het meisje wist nog precies waar we voor kwamen, de beste fish and chips van Schotland.

Na een veel te groot maal die we bijna niet op kregen gingen we terug naar het huisje. Nu rusten voor de dag van morgen.

We kunnen terug kijken op een mooie en bijna droge dag, alleen bij Jarlshof hadden we wat regen.