Schotland 2019, dag 11 - 13 augustus

Kijkend naar het ritmisch spelen van de lichten van de vuurtorens op de verschillende eilanden in zee voor ons, laat ik de dag nog even de revue passeren. Vanmorgen vroeg werden we wederom voor de wekker wakker. En elke keer als ik dan eindelijk lekker lig, gaat Sabine's wekker af en begint ze me keihard uit te lachen. Dat is het teken om als eerste onder de douche te springen, zo ook vanmorgen. Sabine had in de tussentijd de laatste spulletjes in de tassen gestopt. Nadat we beiden fris, fruitig en aangekleed en wel waren, Sabine het brandalarm af had laten gaan met de stoom van de douche en ik Sabine's  borstel had gesloopt (tsja, mijne is veel steviger (lees nieuwer) en ik dacht  dat ik de mijne had) gingen we met de tassen naar beneden.  Vervolgens kregen we de blokken voor de koeltas en brachten we de laatste tassen ook naar de auto. Hierna gingen we aan ons ontbijt met ei, spek en worstjes. Dat afvallen zit er hier niet in.

Om kwart over negen gingen we weg . Het eerste oponthoud  hadden we al binnen 5 minuten toen we weer een kiekendief zagen. Helaas konden we deze niet fotograferen, ook niet toen we gestopt  waren.  Hierna door naar de Co-op in Dounby.  Even tanken.  Met al die boten  hebben we heel wat km afgelegd, maar nog niet met de auto. De teller bij het tanken stond op 1086 km. 

Hierna naar de Tesco  en de Lidl in Kirkwall; even avondeten, lunch en ontbijt gehaald. Het wordt weer gewoon alpro.  Vervolgens naar Scapa Flow beach.

Dat is nog geen 4 minuten verder. Scapa Flow heeft een bijzondere geschiedenis aangezien een gehele Duitse vloot zich daar, aan het einde van de Eerste Wereldoorlog,  heeft laten zinken.  We zochten naar wrakresten die uit het water staken. Niet gevonden natuurlijk. Dus wij door richting Saint Mary's , Saint Margarets Hope en Banks  Head. We kwamen over dammen en langs de Italian Chapel (er is een heel Italiaanse slaven geschiedenis hier i.v.m. WO II). Hier kwamen we inderdaad resten van scheepswrakken tegen. 

Vervolgens vervolgden wij onze weg. Bij het programma 'Rond de Noordzee' van onze Belgische vrienden, kwamen ze in Banks Head waar ze een graftombe in gingen met Hamish, de man op wiens grond de chambered tomb is gevonden. Hij zorgt er goed  voor, maar helaas kon hij  niet voorkomen dat archeologen in het begin veel schade hebben aangericht.  Deze archeologen heeft hij weggestuurd.  In de tombe liggen nog duizenden botten bewaard.  Het heet de Tomb of the otters,  aangezien de otters op  vers  mensenvlees werden getrakteerd en hun uitwerpselen (ook tussen de 5000 en 3000 jaar oud) nog in de tombe liggen. Wij wilden de tombe graag vinden maar hadden alleen de naam Banks Head, wat lastig zoeken was. Het is ons dus gelukt.

Na een leuk gesprek met Hamish en een bezoekje in de tombe, zijn we naar Saint Margareths hope gereden. Sabine wilde zeker niet te laat bij de boot aankomen. We stonden als tweede om 10 voor 3 in de rij. Om uiterlijk half 5 moest je boarden en we mochten pas om kwart over vier boarden. Hierna  zijn we naar het dorpje gelopen en heb ik Sabine getrakteerd op Orkney icecream.  

Daarna lunchen bij de auto. Het was prachtig weer. 

Toen de boot eenmaal vertrok, werd het koud op zee. Boven Orkney scheen de zon en boven het vaste land bij John O' Groats was het ongelooflijk donker.  Daar hebben we een prachtige regenboog zien verschijnen en verdwijnen. 

Na een lawaaiige vaart  (er gingen toch nog wat auto alarmen af) kwamen we precies om 6 uur aan in Gills Bay.  

Vanaf  hier was het nog maar 8 minuten naar ons huisje van Harrow Cottages. We zitten in the Barn,  met een geweldig uitzicht. Dit is het enige huisje met een wasmachine, de was hangt al te drogen.

Het is toch bijzonder hoe wij elke keer weer binnen 5 minuten een enorme bende  kunnen creëren. We hebben heerlijk gegeten. Eindelijk groente.  

Morgen weer heerlijk douchen.  Gelukkig is de douche ruim, aangezien ik al Schotse benen begin te krijgen. Mannenbenen wel te verstaan. DIe zijn morgen weer verleden tijd. 

Nu, lekker naar bed en morgen........ in ieder geval iets later opstaan en naar Wick.