Proloog

Nou daar zitten we dan. Veel te vroeg op IJmuiden aan een koude tosti te wachten in rij 12 tot we straks de boot op mogen. Een mooi moment voor een proloog. We zijn deze hele week al druk bezig geweest met de voorbereidingen. Onze huwelijksdag hebben we gevierd in Den Haag. Ik moest toch naar de rechtbank voor de apostilleverklaring en toen zijn we gelijk de stad in gegaan. We zouden kleren kijken. Den Haag is ook niet meer wat het geweest is. Twee shirtjes, de verklaring, een heerlijke lunch en een desillusie rijker gingen we weer rond 16:00 uur met de trein naar huis. De rest van de week stond in het teken van schoonmaken en inpakken. Na gisteren alle tassen gepakt te hebben (en ja, we hebben echt weer teveel mee) was vandaag de klus natuurlijk zo geklaard. Eerst nog een krantje gescoord en toen ontbeten. Zo'n ochtend kruipt voorbij, maar eerder vertrekken heeft toch geen zin. Wij konden vanaf 13:30 uur door de douane en om 17:30 worden de trossen pas los gegooid. Maar goed, ik ging dus voor een krantje naar de Hoogvliet en zou kijken voor een tijdschrift. Dat werden er 4, want ja,  kiezen is zeg maar echt niet mijn ding. 

Daarna hebben we lekker ontbeten.

Sabine dacht nog even de prullenbak om te spoelen, maar had niet gerekend op een gat in de onderkant. Wij dus dweilen (elk druppeltje wordt een vlek op onze vloer). Vervolgens heb ik de auto ingepakt. Dat ging vlot en een ruimte dat er nog over is. Zeker vergeleken met vorig jaar toen we gingen kamperen.  

Om 12:19 uur vetrokken wij dus in korte broek bij 21 graden naar IJmuiden. Om 13:12 uur stonden we al voor de douane te wachten. We waren zeker niet de eerste. Gauw de tosti gepakt, want we wilden best lunchen. Nog voor ik het pakketje goed en wel aan Sabine kon overhandigen mochten we al rijden. Dat was wel prettig, want we moesten natuurlijk alweer plassen en dat kan wanneer je door de douane bent. Hier is het 19 graden, maar in de auto lijkt het wel 30. De lange broeken voor op de boot zitten in de boottas, net zoals Vlek, Piep en Odie.  Zo, hadden wij even mazzel. Om 14:15 uur mochten we aan boord en na wat gepuzzel , ik moest in het midden gaan staan met de auto en we staan helemaal vooraan (of achteraan, dat ligt maar net aan de manier waarop je het bekijkt), staan we lekker ingebouwd. Tijd om de handrem nogmaals te controleren was er niet.  

En nu zitten wij al pontificaal op de boot. We gaan zo naar het dek boven, daar kunnen we in het zonnetje zitten. Vlek, Piep en Odie liggen al op hun plekje. Het feest kan beginnen.  De verhalen met de eerste avonturen zullen nog even op zich laten wachten. Waarschijnlijk tot we op Shetland zijn. Op zee is de telefoon uit.