Een onverwachte wending: dag 3

Vanmorgen werd ik al vroeg wakker. Misschien van het kakofonie van vogelgeluiden, of van een volle blaas. Ik heb nog even liggen wachten en een uurtje later, om 5:15 uur ging ik dan toch naar de wc. Sabine bleek wakker, maar had geen zin om te gaan. Het blijft toch altijd bijzonder hoe je in zo'n slaapzak wakker wordt. Je stapt in met de rits links van je en je komt er als een kurkentrekkertje weer uit met boven de rits rechts en onder weer ergens links met twee keer een draai. Na mezelf uit de kurkentrekker bevrijd te hebben, ging ik gauw plassen. Het was al licht en lekker rustig op de camping. Eindelijk de toiletten voor mezelf alleen. Bij terugkomst toch nog maar even geprobeerd te slapen. Eerst heb ik Vlek maar uit haar benarde positie gehaald. Dat beest was bijna gestikt onder mijn hoofd en het badlaken. Nog even de telefoon aan de lader gehangen. Toen het grote plaid onder mijn hoofd gelegd, nog een poosje naar vogelgeluiden geluisterd, merels en zwartkoppen zitten er zeker bij en, wonder boven wonder, ook nog echt in slaap gevallen. Om 10 uur schrokken we wakker. Het voelde of het 8 uur was, maar de klok gaf echt iets anders aan. Snel eruit, douchen en poetsen. Raar dat je eerst drie jaar moet wennen aan elektrisch poetsen en dan vervolgens na twee keer poetsen met een gewone borstel al het gevoel hebt dat je tandvlees is opgekropen tot je neusgaten en je scheurbuik hebt opgelopen in je mond. Vervolgens konden we fris en wel ontbijten bij de tent. Eerst had Sabine natuurlijk nog een mot gered die bijna was verzopen in de douchecabine. 

Terwijl ik de weersvoorspelling op de telefoon bekeek, schrok ik mij een vingerhoedje. Wat denk je? Zondag 84% kans op regen! Maar maandag en dinsdag ook. Tot overmaat van ramp hadden we ook al een gerucht opgevangen over verscherpte maatregelen voor Nederlanders in Duitsland vanaf dinsdag. Zo'n eerste keer samen kamperen met een nieuwe tent wil ik toch niet in de regen een tent inpakken. En door naar Denemarken kunnen we niet zonder dat ik een PCR of Antigeentest heb gehad. Daarna schrok Sabine zich het apelazarus toen ik aangaf dat ik mij vandaag zou laten testen. We hadden het allebei niet aan zien komen, maar de eerste keer je tent inpakken is droog altijd beter dan nat. Dus gauw een afspraak gemaakt voor vandaag in Zuidbroek.  

Na het ontbijt en alle telefoontjes van nog af te handelen administratieve zaken gingen wij naar de Decathlon in Groningen. Een half uurtje rijden. Daar aangekomen wilde ik het parkeerterrein oprijden, maar ik kon niet op een knop drukken voor een kaartje. Dat moest via je bankpas. Deze lag achterin en ik heb dat gedeelte van de pas waar je je pas over iets heen kan halen uitgezet. Je raadt het al, achteruit weer terug waar gelukkig al 5 auto's op me stonden te wachten en de fietsers gewoon door bleven rijden. Na een ereronde parkeerterreinen kwamen we op het parkeerterrein bij de keukenzaken. Daar mocht je staan met je parkeerschijf. Gelukkig maar. Vervolgens hebben we in de Decathlon even een jerrycan/waterzak en twee kussens gescoord. Daarna terug naar de auto. We wilden naar de Eems-Dollard, want vroeger had ik  daar ooit zeehonden gezien. Omdat het al 13:15 uur was en we nog 55 minuten moesten rijden naar Punt van Reide, namen we ons eerste broodje maar in de auto. Gezellig picknicken voor de X2O badkamer gigant.

Daarna zijn we naar het bezoekerscentrum van de Eems-Dollard gereden. We konden een mooie film zien die was gemaakt door Ruben Smit. Vervolgens hebben we een wandeling gemaakt naar het kijkscherm waar de zeehonden met hun jongen achter lagen, de dijk , de laatste bunker van de Atlantic Wall en de vogelkijkhut. Er waren strandlopertjes, kluten, kokmeeuwen, scholeksters, ganzen, lepelaars, kieviten en zwaluwen. Hierna hebben we onszelf verwend met wat drinken bij het bezoekerscentrum. We wilden door naar Kiekkaaste, maar dat gingen we niet meer redden aangezien ik om 17:45 uur mij chinees moest laten neuspeuteren voor een antigeentest in Zuidbroek. 

Dat was zo gepiept. De vriendelijke jongen deed het heel lief, compleet anders dan de vrouw die het deed bij testen voor toegang voor het Songfestival en er via mijn achterste verborgen uitgangetje weer uit wilde met haar stokje. Daarna heeft Sabine ons veilig naar de camping teruggereden. Ze had ons ook al veilig naar de testlocatie gebracht. Ik moest wel beloven Truus goed in de gaten te houden en dat was ik dan ook ijverig aan het doen. Vlak voor het van der Valk hotel riep ze dat we naar rechts moesten omdat daar een ieniemienie bordje stond. Maar Truus zei dat ik een weg later in moest. Gelukkig vatte Sabine dit heel sportief op en zonder morren keerde ze de auto. Zo zie je maar dat ik gelijk heb wanneer ik zeg dat Truus niet te vertrouwen is. Om onze tijd hier fijn af te sluiten zijn we naar restaurant Poort van Groningen gelopen. Dat ligt echt op de grens met Duistland. We hebben ons daar tegoed gedaan aan overheerlijke varkenshaas met champignonsaus. 

Morgen wordt een drukke dag. We gaan zeker de wekker zetten en daarna begint de uitdaging van het weer in het tasje krijgen van de tent en het inpakken van de auto. Het plan is om dan te gaan tanken in Bunde en de reis voort te zetten naar Denemarken. Hopelijk hebben we eerst een goede nacht.