Dag 15: Walvisbiefstuk

Terwijl ik uitkijk op het eiland Nólsoy is het een mooi moment om terug te kijken op de dag.

Vannacht heeft Sabine regelmatig iets gestoten. Daarvoor hoefde ze helemaal het bed niet uit, dan lag er weer een arm tegen de muur en dan weer het hoofd. In het huisje stootte je sowieso snel je hoofd. Niet eens tegen de balken, maar wel tegen de schuine afloop in de wc. Natuurlijk waren we al 2 uur voor de wekker ging wakker geweest, maar daarna zijn we gewoon weer gaan slapen en om 8:00 uur ging de beide wekkers tegelijk af. Nog een keertje snoozen dan maar. Toen moesten we er echt uit. Eerst wat gehannes onder de douche met de douchekop. We hadden een knijp douche en daar was mooi een tiewrapje omheen gedaan die je erop of eraf kon schuiven, maar die zichzelf spontaan eraf schoof. Dat knijpen zorgde ervoor dat het water uit het douchekopje kwam en niet uit het kraantje bij de fontein. Ophangen was geen optie, dan was je je het tiewrapje zeker kwijt. Maar goed, na een vlotte douchebeurt hadden we al snel de tassen gepakt, de koelkast uitgeruimd, de walvisbiefstuk in een pannetje water in een zak, dichtgebonden met een band, dat weer in een zak en dat in de wasemmer gedaan, de vuilniszakjes geleegd, ontbeten, de afwas gedaan etc etc. Nu waren we dus eigenlijk te vroeg. We wilden om 10 uur weg, maar nadat ik de auto voor had gereden en had ingepakt en we beiden nog een afscheidsplasje hadden gedaan vertrokken we om 9:30 uur naar Krambatangi bij Trongisvágur. Hier zou de ferry komen. Gelukkig waren we de eersten zodat ik mijn vaste prik van aan de verkeerde kant het terrein oprijden, dan tegen de richting in keren en alle banen gebruikend op mijn plekje terechtkomen gelukkig nog eenmaal kon doen. We stonden als eerste in lane 1, maar ja er was niemand en je staat daar als enige en wat doe je dan? Je loopt samen even naar het huisje waar wellicht iemand van de ferry zit. Die zat er niet, wel Ern. Ern was met haar man en dochter, schoonzoon en kleinkinderen op Suðuroy geweest. Daar hebben ze een vakantiehuisje. Nu gingen ze terug naar Tórshavn en zij en haar schoonzoon wachtten in de verwarmde ruimte, samen met de kleinkinderen op de Ferry en op haar familie die het vakantiehuisje afsloten. Ze vroeg of we de walvisvangst hadden gezien. Nou dat niet, maar wel de slachterij. We hadden op de weg naar de haven gezien dat ze alle resten aan het opruimen waren. Zij hadden nog wel wat tanden gehaald. Haar man had een deel kaak uit de kop gesneden en haar schoonvader zou ze netjes uit de kaak halen zodat ze sieraden konden maken met de kinderen. Ze snapte wel dat wij niet een hele kop mee naar huis zouden nemen. Ook kon ze ons vertellen over Ólavsøka. Ze wist waar we moesten zijn. Op de 28ste moeten we om 14:00 uur bij het busstation zijn voor het openingspraatje van de burgemeester, dan om 15:00 uur in de haven van de Smyril waar de roeiers van de roeiwedstrijd binnenkomen en de helden van 2023 (de winnaars) bekend worden. Overal zijn sporten, iedereen kent iedereen (wij dus ook, nou ja, ik doe alsof ik iedereen ken en Sabine niet), er wordt gekettingdanst (dat schijnt afgeleid te zijn van de klompendans en door Nederlanders hier heen gebracht), maar bovenal moeten we op de tweede dag om 12 uur 's nachts precies in de stad zijn waar 15000 mensen tegelijk gaan zingen en kettingdansen. Wij schijnen mee te mogen doen. Dat wordt een latertje, maar vast heel mooi. Ook kregen we de tip om vooral eigen eten en drinken mee te nemen aangezien de prijzen op deze twee dagen verdubbelen. 

Hierna gingen wij weer naar buiten. De rij achter ons was onderhand al bijna helemaal gevuld en de ferry kwam er aan. In de auto hebben we zitten wachten. Dat duurde eigenlijk ook nog wel een uur en toen konden we de boot op. Hetgeen ons op is gevallen afgelopen weken op de Faeröer? Is dat iedereen spelletjes speelt. Nee, niet op de telefoon, maar met elkaar, mens erger je niet, uno, regenwormen en noem maar op liggen in veel cafeetjes al klaar of mensen nemen het mee. We zagen dit ook al op de boot van Hirtshals naar Tórshavn. Wat ook is opgevallen is dat iedereen breit. Vandaag op de boot, in een straal van 5 meter om ons heen, zaten er 7 te breien. Het is dat ik het niet kan, maar anders zou het toch een aardige hobby zijn. Dus wij lunchen en daarna qwirkle spelen. Dat was erg gezellig. Vervolgens ging Sabine puzzelen terwijl ik bij de wat oudere dames eens ging vragen wat je nou bij walvis eet. Het waren heel aardige dames, maar we snapten elkaar niet zo heel goed. Gelukkig bleek familie of vrienden van hun op het bankje achter hun te zitten en zij spraken vloeiend Engels. Gisteren werd ons verteld dat we de biefstuk moesten bakken met peper en zout, maar zij vertelden ons dat we een traditioneel gerecht moesten maken met brownsauce. Hiervoor bak je eerste de biefstuk met peper en zout, dat doe je in kokend water met brownsauce en vervolgens bak je uien, knoflook en spekjes en dat doe je er door heen. De brownsauce was goed te maken met boter, water, meel en een bouillonblokje. Zo nu had ik weer genoeg ideeën opgedaan. Ik vroeg me alleen af waarom we het vlees moesten mee laten pruttelen. Aangekomen in Tórshavn zwaaide ik nog vriendelijk naar de wat oudere dame, aan wie ik eerst had gevraagd, of zij een recept wist en daarna gingen we in de auto zitten om te wachten tot we er weer af konden. 

We hadden bedacht dat we de auto nog even in Tórshavn bij de haven zouden parkeren en dan zouden we nog naar Öström gaan en dan naar HN Bookstore (the old bookstore). Ja, we zijn stiekem toch nog op zoek naar een kleinigheidje. Helaas ook nu niks gevonden. De leuke tandenbakjes die wij gezien hadden waren ook hier, maar er was er maar één. Om ons zelf een beetje te kietelen hebben we nog een café latte en een hot chocolate gedronken. 

Op naar de auto en de Bonus, want we zullen voor een aantal dagen boodschappen moeten doen. Morgen is Faroe pride en die start om 15:00 uur, maar dan zijn de winkels en banken nog wel open. Daarna zijn twee nationale feestdagen en zijn de winkels dicht. Dan is het zondag en moeten we ons appartement uit en zijn de meeste winkels ook dicht, maar die avond om 23:30 uur vertrekt de boot naar Denemarken. We hebben nog wel wat brood nodig en we eten zoveel mogelijk warm hier, tussen de middag. Dus hebben we de boodschappen gedaan voor de komende vijf dagen. Waarschijnlijk moeten we morgen nog één keer om de lege fles terug te brengen. 

Na de boodschappen zijn we doorgereden naar het appartement. Ik wist niet dat we zoiets groots hadden gehuurd. We zijn gelijk begonnen met het draaien van de wassen (je kan maar beter schoongoed mee hebben) en hebben toen eerst geborreld. Hierna zijn we met onze kookkunsten het traditionele recept gaan maken. Eerst de vis in plakken snijden en vervolgens onder de kraan nogmaals goed uitspoelen. Daarna op keukenpapier drogen. Ik had allemaal keukenpapiertjes met walvis en daarop weer een keukenpapiertje. Terwijl het lag te drogen en de wasmachine aanstobd hoorden we om de zoveel tijd een piep  Heel irritant een wasmachine die steeds piept. Toen sabine in de keuken stond en ik de was stond op te hangen hoorden we het weer! Het kwan uit de keuken. Wat blijkt, ik had zon walvispakketje op de kookplaat gekegd en de,e wilde steeds aan en uit.

Op het moment dat de walvissteaks uit de pan kwamen, hebben we eerst geproefd. Lekker! Daarna hebben we ze in de brownsauce gedaan. Nog steeds lekker, maar direct uit de pan vinden wij het lekkerst. We hebben nog voor twee dagen walvisbiefstuk. Dus wij hebben niks te klagen.

Voor het recept: 

* Spoel de walvisbiefstuk onder stromend water goed schoon. Laat het sowieso 24 uur in water staan of stromen. 
* Bestrooi de biefstuk met peper en zout.
* Snijdt ondertussen de uien, het knoflookteentje en de bacon/spek. 
* Bak de biefstuk goed door, maar niet te goed want dan wordt die droog.
* Maak in een ander pannetje een roux van meel en boter.
* Voeg aan de roux bouillon en water toe.
* Wanneer de biefstuk klaar is doe je het in het pannetje met de roux.
* Laat het een half uur sudderen. 
* Bak ondertussen de uien, knoflook en bacon/spek in de pan van de biefstuk.
* Doe dit ook in de grote pan bij het vlees. 
* Maak de aardappelen/ aardappelpuree.
* Eetsmakelijk.