Ommetje: dag 11

We gingen warm naar bed en hebben heerlijk geslapen. Dat kwam vast door de lekkere hete douche, waardoor we warme voeten hadden. Dat beloofde dus een mooie dag te worden. Ondertussen waren we ingebouwd door drie Nederlandse campers. 

Vanmorgen vroeg ging de wekker. Voor mij veel te vroeg, dus wij hebben nog een half uur liggen 'snoozen', en, wonder boven wonder, toen wij eruit gingen scheen de zon. De tent ging dan toch echt droog de auto in. We hebben vanmorgen nog gauw even kennis gemaakt met bewoners van een van de Nederlandse kampers. De man was vogelaar en vertelde een rode wauw te hebben gehoord. Ik weet niet hoe je de kleur kan horen, maar ik was direct zwaar onder de indruk. Ze wonen vlak bij het Lauwersmeer en hij doet aan roofvogels ringen. Hoe leuk is dat. Ik had net zitten vertellen dat we hier eigenlijk bijna geen roofvogels hadden gezien, toen we ze later tegenkwamen en ik de eerst de buizerd zag. Onderweg naar deze camping hebben we twee keer de wauw en nog een aantal andere roofvogels gezien. Ze zitten hier dus toch.

Om even over elf betaalden we bij de receptie en kon de reis beginnen. De rit van vandaag zou 3,5 uur duren. Uitgaande van 2x een theetje en/of een broodje konden wij daar een uurtje bij optellen, dat zou 4,5 uur worden. Dat theetje plannen wij altijd zo lekker, dat het er eigenlijk op neerkomt dat het geplande 'gezellig in het zonnetje picknicken op een leuke gezellige parkeerplaats' meestal eindigt in een gehaast kopje thee of een gehaast broodje op een trieste parkeerstrook in de regen aan de zijkant van de weg. Zo ook vandaag. De eerste stop duurde dus maar 20 minuten en we zouden binnen drie kwartier een tweede broodje gaan eten, maar dat werd 1,5 uur later op een vol tankstation.

Daar scheen dan weer wel de zon. Truus had ons al twee keer om laten rijden (of om laten leiden wat in ons geval vaak voelt als om laten lijden), het stond vast bij Århus en er stond ook een file ,variërend van 45 tot 50 minuten, vlak over de nieuwe Kleine Beltbrug. Dus hebben wij vandaag een ommetje gemaakt om de files heen. Truus gaf aan dat het echt een kwartier korter zou zijn en hoe frustrerend is het dan wanneer je wegrijdt en er wordt aangegeven dat je nog twee uur en een kwartier moet rijden en je na drie kwartier rijden ziet dat er wordt aangegeven dat je nog twee uur en acht minuten moet rijden.

Een voordeel is wel dat we iets anders dan snelweg zien.

Toen we aankwamen bleek dat het hier flink had geregend. Dat kwam mooi uit, want nu konden wij bij het uitzoeken van de plek goed kijken waar het gras nat dan wel sompig was. We hebben een droog plekje uitgezocht. De camping zelf is een lange pijpenla met tenten en caravans, maar onze buren zijn Deens. (Behalve dan de tent hiertegenover. Er zijn nog geen mensen bij, maar er staat heel duidelijk Vrijbuiter op.) Vandaar dat we de tent ook naast hun hebben opgezet, want daarnaast zijn bijna alle buren Nederlander. Het is een rustige kleine camping en we gaan hier vast drie dagen lekker genieten van de omgeving. 

Op dit moment regent het maar als ik naar buiten kijk is het ook licht alsof de zon elk moment zou gaan schijnen. We hebben heerlijk gegeten en genieten nu samen van de avond. Straks zoeken we nog even uit wat we voor leuks we allemaal gaan bezichtigen. We kunnen terugkijken op een lange snelwegloze reis met veel zon.