In de herkansing: dag 4

Vanmorgen zaten we rond 9.15 uur aan het ontbijt, nadat Sabine eerst een kleine hartaanval heeft gekregen door de buurvrouw. Die stond spontaan in de achtertuin. Waarschijnlijk heeft zij de voordeur gemist, Sabine weet dit zeker, terwijl er tegenwoordig toch echt een bordje hangt zodat iedereen deze kan bewonderen. Ze wilde graag haar caravan neerzetten op de plek waar ik de auto had geparkeerd. Dit was geen probleem aangezien we naar Zoeterwoude zouden gaan. Anders was het natuurlijk ook geen enkel probleem. Nadat we eerst de groene bak hadden gereinigd zijn we vertrokken.

Vandaag was de Rijneke Boulevard wel open. We zijn gelijk bij de lampenwinkel begonnen. Zoveel prikkels, daar kan je maar beter gelijk mee beginnen. Ik viel gelijk voor een geweldige lamp, nog in de aanbieding ook. Helaas is Sabine er niet kapot van. We zagen ook nog een andere lamp, maar deze was 400 euro. Wel een beetje te duur. Hierna zijn we opzoek gegaan naar lampen in andere winkels, om ,met een stijve nek van het omhoog kijken, nog  keer terug te gaan naar de lampenwinkel. Na een broodje ging ik verdrietig, voor de derde keer op rij naar de lamp kijken. Sabine wilde niet naar binnen want die voelde zich voor lul staan. Gelukkig stond de verkoper achter haar ( buiten ) zodat zij wel naar binnen moest. Karma. Hoe dan ook gingen we zonder lampen weer weg. Een geweldige lamp, de allerlaatste en een geweldig model. Niet terug te vinden op internet ook, een verkeken kans dus (hier zijn de meningen over verdeeld). Daarna zijn we via ons oude vertrouwde winkelcentrum, Oosterheem, gegaan om daar wat boodschapjes voor de reis van morgen te halen. We gaan namelijk 2 nachtjes naar de Weerribben. Morgen hebben we onze eerste boot, op Giethoorn. Ik had bedacht maar zoveel mogelijk bootjes te huren zodat het net een reis naar Schotland is.

Wel hebben we (vooral Sabine) nog even wat stress gehad voor de boot in Giethoorn. We kwamen erachter dat we helemaal geen bevestigingsmail hadden ontvangen. Thuis aangekomen heeft Sabine direct de laptop aangezet en zijn we op zoek gegaan naar een telefoonnummer. Niet te vinden. Aangezien het een site is waar 25 verhuurders zijn aangesloten, ben ik gaan zoeken naar een verhuurder. De eerste de beste, ene Smit met restaurant, heb ik gebeld. Deze wist het nummer niet en zei soms rondvaarten te doen voor deze organisatie. Om 15.55 uur kwamen we achter het telefoonnummer welke tot 16.00 uur te bereiken was. Eerst kreeg ik een voicemail. Deze heb ik maar direct snel heb ingesproken, om het vervolgens om 15.57 uur weer te proberen. Nu kreeg ik een vriendelijke man aan de telefoon welke aangaf dat, wanneer hij mijn mail (die ik al verstuurd had) had gelezen, hij ons de gegevens nog een keer toe zou sturen. Wat denk je? Staat in die mail dat ons bootje is gehuurd bij het bedrijf dat ik als eerste had gebeld. We weten nu wel waar we naar toe moeten. Direct maar een tafeltje gereserveerd om een drankje te nuttigen voor als wij aankomen. Picknicken doen we op de punter, hier hebben wij drie uur voor uit getrokken. 

Terwijl ik de dropveters in de trap ging doen, maakte Sabine het eten en heeft ze al wat spulletjes klaargezet voor morgen. Ons uitje heeft iets langer geduurd dan we hadden gepland. Toen de trap klaar was konden we gaan eten. Daarna nog eventjes gezeten voor we verder gingen met het hor(ror)gordijn. Na nog een uur geknutseld te hebben, hangt ie. Geen vlieg zal meer naar binnen kunnen. 

Voor het naar bed gaan moeten we de tas nog even inpakken en dan morgen weer vroeg op voor het eerste botenavontuur van 2020.