Jeuk!: dag 19

Pijn is fijn, bloed is goed, jeuk is niet leuk. Dat is een standaard zin die ik bij het sporten nogal eens gebruikte. Vannacht werd ik dus gek van de jeuk. Wat een irritante en ook grote muggenbulten en het meest vervelende is, behalve dat je er volgens mij per dag de nodige bij krijgt, dat ze dus zo enorm jeuken. Sabine heeft ze ook, maar ik heb de meesten en bij haar jeuken ze niet.

Terwijl Sabine momenteel zorg draagt voor onze huisdieren, ze werkt de spinnen, eventuele mieren en andere ongenodigden met stoffer en blik (plastic) naar buiten, begin ik vast aan het verhaal. Sabine ging de was opvouwen, maar er zat een kruisspin verstopt in mijn slipje, wat ze dus niet had verwacht toen ze die van de lijn haalde. Dus ze schrok en liet spontaan de boel vallen.

Ze is niet bang maar ze is ze echt zat. Ze heeft ze liever vastgepind op één plek. Mijn persoonlijke spin in het toilethokje was ik al de hele dag kwijt. Tot mijn opluchting zag ik net dat hij aan de buitenkant van de deurpost is gaan zitten. Die spinnen in de tent zijn trouwens alleen maar aan het profiteren. Wel lekker warm en droog zitten, maar muggen eten...ho maar! Sabine is erg klaar met de ongenode gasten. Ik hoor geregeld de zin : "Hallo, wat moet dat in mijn tent!"

Gisteravond begon het te onweren toen ik aan het schrijven was. Het leek een hele poos te regenen, maar dat kwam van de boom (toen wij kwamen mochten we niet het plekje zonder boom naast ons kiezen). Het leek dus heel veel en heel lang te regenen terwijl het allang droog was. Gisteravond en vanmorgen lagen er nog wel plassen voor en was het gras nat. Ook vanmiddag is er nog een buitje gevallen. We hopen dat het droog blijft vannacht en morgenochtend zodat we de tent droog kunnen inpakken.

Vandaag zouden we het rustig aan doen, dus zijn we vanmorgen, toen we eenmaal ons bedje waren uitgekomen, na het ontbijt vertrokken naar Liselund slot.

Een romantisch landgoed met een romantische tuin en een romantisch verhaal in de Romantische stijl. Het werd eind achttiende eeuw gebouwd door de Franse edelman Antoine de Bosc de la Calmette, die het vernoemde naar zijn vrouw Elisabeth. Het is gelegen in een prachtig aangelegd park vlak bij de oostelijke krijtrotsen Møns Klint. In de tuin, het park, staan verschillende gebouwen. Zo is er een gebouw dat ze 'het huis' noemen.

Dit gebouw is gebouwd in 1792 en ook al lijkt het niet heel groot het schijnt behoorlijk wat kamers te hebben zoals een ruime eetkamer, een tuinkamer en een aantal indrukwekkende slaapkamers op de verschillende etages.

Ook is er 'het Zwitserse huis' dat gebouwd is in 1795.

Daarnaast hebben ze ook nog een 'Chinees huis' en een 'Noors huis'. Wel jammer dat er in de ruitjes en in  het hout is gekrast.

Ze konden behoorlijk wat gasten ontvangen. Het landgoed is groot en mooi aangelegd. We hebben eerst door het bos gelopen om daarna met trappen naar beneden te gaan. Onderweg kwamen een groot kruis tegen.

Na de laatste trappen kwamen we op een stenen strand en zagen we Møns Klint. Het was heerlijk warm in de zon en we hebben genoten van dit idyllische plekje aan zee.

Hier heb ik mijn schoen en sok uitgetrokken want ik verging van de jeuk op mijn enkel en wreef. Die beesten weten ook precies daar te prikken waar het dan altijd wel schuurt, in dit geval precies onder het randje van mijn sok waar ook de veter de schoen om mijn enkel houdt. Op de terugweg zijn we over de Duivelsbrug naar de tuin gelopen. Daarna hebben we langs alle huizen in de tuin gewandeld om te eindigen bij het slot zelf. Het was er echt ongelooflijk mooi.

Vervolgens zijn we op weg gegaan naar Ulvshale strand. Dit schijnt ook een mooi strandje te zijn. Een van de weinige strandjes hier. Onderweg zijn we nog even gestopt bij de kerk in Elmelunde. Een prachtige traditioneel witte Deense kerk ongeveer uit het jaar 1200. Daarvoor stond er ook al een kerk en daarvoor een grafheuvel. In de kerk zijn prachtige fresco's te bewonderen welke rond het jaar 1500 geschilderd zijn. Er schijnen daaronder nog oudere fresco's verborgen te zitten.

Na dit flitsbezoek zijn we doorgereden naar Ulvshale strand. Na het strandje bij Liselund slot viel dit toch wat tegen. Hier hebben we lekker geluncht. Eerst moest ik Japie Krekel uit de tas bonjouren. Waarschijnlijk zat hij op het duinpolletje waar ik mijn edele derrière net op had gezeteld.

Na een bolletje pindakaas en een Snelle Jelle ging de rit verder naar Nyord.

We kwamen over een klein bruggetje en stopten bij een kijkhut waar we mooi het natuurgebied, maar zeker ook de omgeving konden zien. Hier heeft Sabine een panoramafoto van geprobeerd gemaakt.

Daarna reden we verder naar het enige dorpje op het mini-eilandje. Toen ik had geparkeerd zag ik dat ik een vogelflatsj op de auto had van rode vogelpoep.

Eerst zagen we nog een hert. Ik was net op tijd om een glimp van het beest op te vangen toen Sabine hem aanwees. Daar hebben we ook de kerk bezocht. Een kerk met een schip erin en in de vorm van een achthoek.

We hebben eerder een kerk met een schip of schepen erin gezien en dat was in Akureyri. Na nog even naar het haventje te zijn gelopen zijn we weer op weg gegaan.

Dit maal naar de Rema 1000. We hebben nieuwe pindakaas nodig en yoghurt en granolen. De pindakaas die ze hier hebben is van die Amerikaanse boterachtige 'smørrie'. We dachten echt de vorige pot normale hier gekocht te hebben. Ook hebben we hier even een probeerzakje gehaald van iets wat misschien ons souvenirtje gaat worden. We zijn nog niet voor de volle 100% overtuigd, maar het maakt een grote kans. Vervolgens ben ik nog even gestopt bij de Aldi voor de pindakaas. Weer alleen maar die Amerikaanse 'smørrie' (en dit terwijl de Amerikanen de pindakaas van ons gejat hebben). Nu wisten we het weer, de pindakaas hadden we tezamen met de hageltjes in Bad Nieuweschans gekocht. Vandaar dus dat we ook die hageltjes hier niet kunnen vinden.  

Daarna konden we lekker terug naar de camping. Het is er nu best wel rustig, maar het is ook fris en de vakanties van de meeste Denen zitten erop. We zien hier wel heel veel Nederlanders rijden. Ook Duitsers zijn hier volop aanwezig. Van de 10 passerende auto's zijn er gemiddeld 2 Denen, 1 Belg, 2 Duitsers en 5 Nederlanders. Nu staan onze Denen nog naast ons, zitten Duitse fietsers aan de overkant en Nederlandse fietsers in een Hytte (hut), maar van de campers en caravans hiernaast weet ik het niet. We hebben lekker een boek gelezen en hebben alweer een niet te lezen mail van de Bornholmlinjen gekregen. Straks maar even proberen te vertalen. Rond half vijf zijn we ons gaan douchen, zodat we fris en schoon uit eten konden bij Slagter Stig. Daar had ik gisteren gereserveerd op de naam Rog. Dat schreef de jongeman gisteren eerst fout en toen heeft hij zich verbeterd. Ik denk dat een ander er toch niet helemaal goed uit is gekomen, waardoor we een zeer originele spelling kregen.

Het was heerlijk! We hadden een vegetarisch buffet en daar namen we natuurlijk ook nog wat lekkers bij. Ik vroeg aan de slager wat een bepaald woord voor vlees was. Hij zei: "Kangoeroe". Ik keek hem wat lullig aan, want dat had ik niet verwacht van een slager in Stege, waarop hij dacht dat ik hem niet had begrepen en begon te springen als een kangoeroe. Hij had ook edelhert en krokodil. We hebben voor de Mør bøf en de safari hakket gekozen. De eerste is biefstuk en de tweede, welke heel dapper en zonder blikken of blozen door Sabine werd gekozen, was een mix van zowel edelhert, krokodil en kangoeroe. We hebben, zoals gewoonlijk, het vlees gedeeld en het was zalig. Na afloop hebben we onszelf ook nog getrakteerd op een kopje cappuccino en een kopje thee. Daarna zijn we naar huis gegaan. Hier heb ik nog even wat gekletst met onze Deense en Duitse buren.

Op dit moment vervliegt mijn hoop om morgen een droge tent in te pakken. Het regent namelijk. Ook de driepitter zal waarschijnlijk morgen nat ingepakt gaan worden, maar deze kan mooi in een zak. 

Straks gaan we naar bed en hebben we de laatste nacht hier. Morgen willen we bijtijds vertrekken om niet te laat in Zweden aan te komen zodat we ook nog naar Falsterbo te kunnen. We willen uiterlijk zes uur bij de boot zijn, waar we ons half zeven moeten melden. Helaas mogen we tijdens de reis in een grote catamaran niet uit de auto. Ik vermoed vanwege corona.