E 20: dag 14

Waar ik moet beginnen weet ik niet zo goed. Het liefst zou ik beginnen aan het begin van onze reis, ergens op de E 20, maar ik begin toch maar bij het begin.

Vanmorgen vroeg lag ik al weer met een klapblaas in de tent. Ik had alleen geen zin om op te staan en Sabine ook niet. Toch moesten we wel opstaan, want we zouden weer verhuizen vandaag. Het was bewolkt. na het hele ochtendritueel in het toilethok gingen we terug naar de tent. Deze camping had geen tijd dat je vertrokken moest zijn en we voelden dan ook geen enkele haast. Na het ontbijt gingen we eerst even afwassen. terwijl Sabine de bakjes waste zou ik gaan betalen. Nu stond Claus, de aardige man van de camping, naast de informatie en zodoende raakte ik eerst nog even aan de praat. Sabine was al klaar met de bakjes en lepels toen ik dus nog steeds moest gaan afrekenen. Deze camping had dan geen faciliteiten (behalve een geweldige hete stortdouche en gewoon rust op de camping), maar kostte ook echt helemaal niets. 510 dkk. (€ 68,59)! Dat voor drie nachten. Ik had best een nachtje langer willen blijven en nog meer van Funen willen zien, maar ja, we willen ook nog naar Kopenhagen en Mons Klint.

Tempo hadden we niet vanmorgen en ondanks dat het begon te druppelen was de tent toch nog droog. We hebben nog nooit zo lang getreuzeld èn de tent heeft nog nooit zo slecht in de zak en dus in de auto gezeten. Tussendoor hebben we zelf nog een theetje gedaan! Hoe ik het ook doe, doe ik het, maar ik kon dus weer keurig door mijn achterruit kijken en het is nu niet zo dat we minder spullen hebben dan op de heenweg. Tegenwoordig doe ik ook altijd even de koelbox testen als deze in de auto zit. De sigarettenaanstekersplitter, welke ik van mijn vader heb geleend, werkt als een tierelier. Vooral het lampje is briljant.

Maar als ik de tas met etenswaren op de koelbox heb gezet kan ik niet controleren of ie het echt wel doet, vandaar dat ik het van te voren even controleer.

Rond half twaalf reden wij ook maar eens een keertje richting plashok, nadat we de aardige buren/beheerders van de camping gedag hadden gezegd. Na de plas begon de reis. Anderhalf uur zou het gaan duren. Dan zouden we te vroeg op de camping zijn, want hier willen ze je vanaf een uur of twee hebben. We zouden dus nog wel even lunchen tussendoor en een theetje doen. Na ongeveer een twintig minuutjes draaide ik de E 20 op. Sabine had al voorspeld dat ik zo'n 100 km door moest rijden voor we iets zouden moeten gaan doen. Dat waren er 102 dus dat had ze heel goed ingeschat. Onderweg luisterden we naar de klassiekers op de Deense radio, ik mocht net 120 km/uur en trapte de Kia eens even lekker op z'n staartje. Net toen Olivia newton John en John Travolta hun hit "You're the one that I want" zongen zag ik een roofvogel. Dus ik zeg "kijk eens, wat zou het zijn?" Geen buizerd, geen meeuw...nee, het was een Zeearend! Ik was zo blij dat ik maar bleef kijken. Ik kon zijn witte staart goed zien. Natuurlijk hield ik de auto netjes recht op de weg, al kreeg Sabine wel een soort hartverzakking zei ze later. Ze zei dat ik zat te fladderen. Geen idee wat ze daarmee bedoelde. Ik heb wel hard geroepen dat we 'm nu eindelijk eens gezien hadden in het wild. En dat zomaar op de snelweg, waarop we niet konden stoppen, geen foto konden maken en op dat moment ook geen P was. De dag kon niet meer stuk. 

Vervolgens reden we een klein half uurtje door toen we een geweldige brug voor ons zagen opdoemen. Het lukte Sabine niet om een foto te maken, de camera op de telefoon wilde niet reageren, maar ik kon snel de weg af naar de laatste P, tevens tankstation, voor de brug. Het bleek de Storebæltsbroen, ook wel 'De Grote Beltbrug'. Het is de langste verbindingsbrug in Europa en de derde langste verbindingsbrug in de wereld. sabine heeft een mooi filmpje gemaakt tijdens de rit over een deel van de brug. Deze staat bij video's. Voordat we de brug overgingen hebben we een broodje pindakaas gegeten en een theetje gedronken. Daar hebben we natuurlijk ook de brug vastgelegd. 

Na de lunch vertrokken we weer, zoals Truus zou zeggen "in oostelijke richting", de parkeerplaats af en de brug op. Leuk om deze eens gereden te hebben. Volgens internet zou de brug 130 dkk aan tol kosten. Dat bleek bij het poortje 245 dkk. We stonden eerst in de rij voor contant betalen, maar dat ging zo traag en ik had gelezen dat we met Visa konden betalen. Dus ik de rij van de kaartbetalers in. De Nederlander twee auto's voor ons hield de boel flink op. Wij mopperen, want ja die Nederlanders. Toen wij aan de beurt waren stopte ik de Visakaart in de gleuf. Even wachten en... afgekeurd. Nogmaals, en nogmaals. Hmm. Ik drukte even op de help knop. Van afstand werkte de hulp ook niet. Er zou een meneertje worden gestuurd. Ja hoor. Hij nam de kaart mee naar binnen en daar deed dat ding het dus wel. Waarschijnlijk hadden die Nederlanders voor ons daar ook problemen mee gehad en ik gok dat ze achter ons ook niet zo blij met ons waren. Sjealland voelt en ziet er tot nu toe anders uit dan Funen en Jutland. Veel bevolkter.

Toen we op de camping aankwamen werden we geholpen door een aardig meisje bij de informatiebalie. Ze gaf ons informatie over Kopenhagen en het nummer waar we waren gepland. Nummer, dat zijn wij niet zo gewend. Tot nu toe mochten we zelf een plekje uitkiezen en daar houden wij ook van. Waarschijnlijk komen we hier in Sjealland niet meer van die mooie back-to-nature campings tegen en ook niet meer zo goedkoop. 

De camping doet mij denken aan de campings die we vroeger in Frankrijk weleens hebben aangedaan. Veel mensen naast elkaar en een boel, vooral gillende, kinderen. Die kinderen mogen ook allemaal al alleen naar de wc (de ouders hebben toch ook vakantie) en Sabine wil echt niet naar een WC waar alle kinderen over haar bril heen piesen. Ze scheuren hier ook op van die skelters rond en omdat het vakantie is, gok ik dat we dat nog horen als wij straks al liggen. Ondertussen schopte het jongetje van de buren de bal tegen de tent, maar hij is nog klein en kan het vast niet helpen. De Nederlanders aan de overkant hebben een hond en die blijft blaffen. Sabine en honden is sowieso al geen combinatie en toen liep dat beest ook nog eens weg naar onze tent waarop de buren zeiden: Laat maar even lopen". Je begrijpt dat ik Sabine straks wel even langs de hond zal loodsen op weg naar de wc's want die komt de tent niet meer uit en anders muilkorf ik het dier wel even. Sabine zei vanmiddag, en dat kwam uit haar tenen, "Ik hou van ouwelullen campings". Ze houdt sowieso van alles wat oud is, anders was ze niet met mij getrouwd. Zelfs mijn met eigen kinderen heb ik zo'n camping nooit bezocht. Wij hadden dan in Nederland natuurcampings met een plek van 100 à 120 vierkante meter en veel rust en ruimte. Ik gok dat als we richting Frankrijk of Spanje waren getrokken we ook op zo'n volle camping hadden gestaan. Nu wisten we wel dat het wat drukker zou zijn. Volgens de site zijn er 176 kampeerplekken en de ANWB noemt dat een middelgrote camping. Kleiner hebben we hier ook nog niet gevonden. Maar goed, zeuren doen we iet want we gaan toch twee dagen de hort op. De tent staat en de was hangt ook al. Vanavond hebben we boterhammen met kipburger en augurk gegeten en boterhammen met kaas en hagelslag. Morgen eten we waarschijnlijk weer lekkere pasta.

Eigenlijk zouden we morgen naar Mons Klint, maar de plannen zijn, hoe kan het ook anders, gewijzigd. Zoals het er nu naar uitziet is het zonde om Bornholm aan te doen. De ferry maakt het behoorlijk prijzig. Daarom gaan we hoogstwaarschijnlijk hierna door naar Lolland. Vanaf daar is het net zo ver rijden naar Mons Klint als vanaf hier en daarom kunnen we morgen Roskilde aandoen. Roskilde was heel vroeger de hoofdstad, voordat in 1443 Christoffel III zijn residentie naar Kopenhagen verplaatste, waarmee Kopenhagen de hoofdstad van Denemarken werd. 

De dag daarna staat Kopenhagen op de planning. Ik ben heel benieuwd.